Radio uživo
Danas je 33 godine od održavanja prvih i najvećih antirežimskih demonstracija nakon održanih prvih višestranačkih izbora u Srbiji.
Procene o broju prisutnih na Trgu Republike i danas se kreću između 70.000 i100.000 ljudi.
Glavni zahtevi demonstranata bili su smene: direktora tadašnje RTV Beograd Dušana Mitevića i još četvorice urednika državne televizije- ,,Tv Bastilje"– Slavka Budihne, Predraga Vitasa, Ivana Kriveca i Sergeja Šestakova.
Povod za miting bila je medijska kampanja protiv SPO i njegovog lidera Vuka Draškovića, koji su čak u jednom komentaru koji je pročitao Slavko Budihna nazvani saradnicima ,,ustaškog poglavnika" Franje Tuđmana.
,,Miting protiv petokrake" kako je najavljivan na plakatima širom Srbije bio je zabranjen od strane Miloševićeve milicije.
Od ranog jutra jake policijske snage blokirale su prilaze Beogradu da bi sprečile dolazak demonstranata iz unutrašnjosti zemlje. Planirano je bilo da se glavni deo skupa odvija na Trgu Republike, kod spomenika Knezu Mihailu.
Prostor na trgu je i pre dolaska opozicionih lidera, predvođenih Draškovićem, bio prepun ljudi. Uz konstantne pokušaje milicije da onemogući okupljanje i bez ozvučenja kod spomenika, brzo se došlo do rešenja kako se obratiti okupljenima.
Upravnica Narodnog pozorišta Vida Ognjenović otvorila je vrata pozorišta i na balkon tog zdanja su se popeli govornici - opozicioni lideri, pisci, intelktualci tadašnje Srbije. Sprovedeno je ozvučenje i zabranjeni miting je počeo.
Usred govora Vuka Draškovića na prostor trga Republike (ili kako ga je sam Drašković kasnije preimenovao u trg Slobode) pristigle su snažne milicijske snage, vodeni topovi, konjica, bačena je ogromna količina suzavca, gumenim mecima se pripucalo na demonstrante i krenuo je juriš milicije na okupljene ljude..
Tada lider SPO, još uvek držeći mikrofon, uzvikuje čuveni poklič ,,Juriš!" koji demonstrante upućuje na otpor miliciji.
Sada su već istorijske fotografije koje pokazuju Draganu Srdić koja stoji ispred vodenog topa sa uzdignuta rukom i raširena tri prsta, zaustavljanje i osvajanje jednog bornog vozila milicije, juriš golorukih ljudi na kordone naoružane milicije pod šlemovima sa petokrakama na njima.
Vuk Drašković izlazi iz Narodnog pozorišta i sa delom pristalica prelazi na prostor kod zgrade Skupštine Srbije. Drašković i poslanici SPO ulaze u zgradu parlamenta i nakon nekoliko sati Vuk Drašković biva uhapšen. Istorijska ironija je da je milicioner koji ga je uhapsio Naser Orić, kasnije poznati komandant muslimanskih snaga u ratu u BiH.
U višečasovnim sukobima na ulicama Beograda nakon milicijske akcije razbijanja skupa, poginuli su milicioner Nedeljko Kosović i demonstrant Branivoj Milinović.
U večernjim satima na poziv Slobodana Miloševića, odlukom Predsedništva SFRJ na ulice Beograda su izvedeni tenkovi JNA kako bi se sprečilo svako dalje okupljanje.
Međutim, usledile su studentske demonstracije na Terazijskoj česmi i višednevna mirna pobuna Beograđana.
Pušten je iz zatvora Vuk Drašković, smenjeni su urednici i direktor TV Beograd a ostavku je podneo i ministar policije Radmilo Bogdanović. Međutim, Milošević je nastavio neprikosnoveno da vlada Srbijom, započeo je rat i raspad SFRJ, usledile su sankcije i godine propasti Srbije.
Ocenjujući domete Devetomartovskih demonstracija, pre nekoliko godina Drašković je istakao: ,,9. mart trajao je skoro celu deceniju i mnogi su izgubili i život u toj borbi".
